ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
Omnia Sunt Communia
Η τρέχουσα υγειονομική κρίση που δημιουργήθηκε από τη διασπορά του κορωνοϊού έδειξε, για μια ακόμη φορά, ότi βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα δολοφονικό κράτος που αποκάλυψε το αληθινό του πρόσωπο: ότι αποτελεί τη δικτατορία της τάξης των καπιταλιστών επί της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Ούτε αυτή η κυβέρνηση ούτε οποιαδήποτε άλλη ανέβει στην εξουσία δεν θα φροντίσει για την ευημερία του πληθυσμού, πόσο μάλλον για την υγεία του προλεταριάτου. Η κυβέρνηση της Χιλής έχει ήδη κοινοποιήσει την απόφασή της: δεν πήρε και δεν θα πάρει τα πραγματικά αναγκαία μέτρα περιορισμού της μετάδοσης του ιού για τη διαφύλαξη της υγείας του συνολικού πληθυσμού, καθώς αυτά τα μέτρα αποτελούν απειλή για τα κέρδη των καπιταλιστών. Η «αμέλεια» και η «αναποτελεσματικότητα» της κυβέρνησης δεν είναι τυχαία: έχουν συνειδητά επιλέξει να θυσιάσουν μια μερίδα του πληθυσμού, την πιο ευάλωτη και εκτεθειμένη στη θνησιμότητα από τον ιό, τους φτωχούς ηλικιωμένους.
Μπροστά σε αυτή την ακραία κατάσταση κάνουμε σε όλους κάλεσμα να μείνουμε στα σπίτια μας και να αρνηθούμε να εργαστούμε, πραγματοποιώντας μια de facto γενική απεργία σε όλους τους χώρους εργασίας που δεν είναι αναγκαίοι για την κάλυψη των βασικών αναγκών της εργατικής τάξης, ώστε να χτυπήσουμε τους καπιταλιστές εκεί που τους πονάει περισσότερο. Παρότι μετά τις 18 Οκτωβρίου στην περιοχή μας επικρατεί οξυμένος κοινωνικός ανταγωνισμός, δεν θα εκθέσουμε τον εαυτό μας στον κίνδυνο να μολυνθούμε από το ιό κατεβαίνοντας στους δρόμους, όχι γιατί υποτασσόμαστε στο κράτος και στα καπιταλιστικά συμφέροντα αλλά διότι θέλουμε υπεύθυνα να διαφυλάξουμε την ακεραιότητα και την υγεία της τάξης μας απέναντι στην πραγματική απειλή αυτής της πανδημίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διεκδικούμε άμεσα τα εξής μίνιμουμ αιτήματα:
– Πλήρης διακοπή της παραγωγικής εργασίας στις επιχειρήσεις που δεν είναι ζωτικής σημασίας για τον πληθυσμό.
– Καμία απόλυση λόγω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης.
– Διατήρηση ολόκληρου του μισθού για όλους τους μισθωτούς για όσο διάστημα διαρκέσει η απειλή για την υγεία.
– Εγγυημένο βασικό εισόδημα για όλους/ες όσοι/ες είναι άνεργοι/ες ή εργάζονται με άτυπες σχέσεις εργασίας (που ανέρχονται σχεδόν στο 30% της εργατικής τάξης) το οποίο θα καλύπτει τις ανάγκες τους και τις ανάγκες των οικογενειών τους.
– Δωρεάν παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε όλα τα ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία.
– Άμεση αναστολή της πληρωμής όλων των ενοικίων και όλων των λογαριασμών κοινής ωφελείας (ρεύμα, νερό, κ.λπ.) για όσο διάστημα διαρκέσει η καραντίνα.
– Άμεση και δωρεάν διάθεση όλων των φαρμάκων και των μέτρων προστασίας που διαθέτουν τα φαρμακεία για την αντιμετώπιση του Covid-19 καθώς και όλων των φαρμάκων που είναι απαραίτητα για την επιβίωση των ασθενών με άλλες νόσους.
Αρκετά με τo άγχος και τον τρόμο που μας επιβάλλει η απάνθρωπη λογική του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν θα γίνουμε τροφή για τα κανόνια μέσα στα κάτεργα της εκμετάλλευσης.
Κανένας/καμία στη δουλειά: Γενική Απεργία!
Ο πιο επικίνδυνος ιός είναι ο καπιταλισμός!
[Χιλή, 17.3.2020]
Μετάφραση: Shevek
Σημείωση της ομάδας Eiszeit που μετέφρασε το κείμενο στα γερμανικά:
Η παραπάνω προκήρυξη διακινείται αυτή την περίοδο στη Χιλή, όπου τις τελευταίες εβδομάδες είχαν αναθερμανθεί οι μαζικές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στις 18 Οκτωβρίου. Εκτός από τις πανχιλιανές διαδηλώσεις, που τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε οδομαχίες, από το τέλος Φεβρουαρίου έχουν ξεκινήσει καταλήψεις στα σχολεία. Οι κινητοποιήσεις των μαθητών/τριων και, ιδιαίτερα, το φεμινιστικό κίνημα έχουν δώσει νέα πνοή στον αγώνα. Στις 18 Μαρτίου η κυβέρνηση της Χιλής πήρε τα εξής μέτρα για τον κορωνοϊό, τα οποία ήδη βρίσκονται σε ισχύ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες: κλείσιμο των συνόρων, απαγόρευση των συναθροίσεων, κλείσιμο των παιδικών σταθμών και των σχολείων, κ.λπ. Επιπρόσθετα, ο στρατός θα περιπολεί στους δρόμους από την Πέμπτη 19/3 και μετά για την «προστασία» των νοσοκομείων και την «παροχή υγειονομικής περίθαλψης». Εντούτοις, πολύς κόσμος παραμένει αναγκασμένος να θέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο και να εκτελεί εργασίες που δεν είναι καθόλου αναγκαίες για τη διατήρηση των βασικών κοινωνικών υποδομών. Το γεγονός ότι τα συμφέροντα του κέρδους τίθενται σε προτεραιότητα έναντι του κοινού καλού έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στον πληθυσμό. Για παράδειγμα, οι οδηγοί στην εταιρεία αστικών συγκοινωνιών του Σαντιάγο SUBUS κατέβηκαν σε επ’ αόριστον απεργία διαρκείας γιατί η εταιρεία δεν έλαβε κανένα μέτρο προστασίας των εργαζομένων. Αναφέρεται ότι 28 εργαζόμενοι έχουν ήδη απολυθεί για αυτόν τον λόγο. Επίσης, ορισμένα εμπορικά κέντρα έκλεισαν γιατί το προσωπικό αρνήθηκε να εργαστεί.